Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2010/209 Esas 2011/340 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/209
Karar No: 2011/340
Karar Tarihi: 26.01.2011

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2010/209 Esas 2011/340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya yönelik icra takibine itiraz etmiş ve takibin devamı için %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsili için dava açmıştır. Davalı ise ödeme yapmama sebebini ayıplı makineler olduğunu söylemiştir. Dosyada bulunan belgelere göre, davacı ayıpları bildirmiş ve ayıpların tamir edilebileceğini kabul etmiştir. Ancak mahkeme, yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak davanın reddine karar vermiştir. Yargıtay ise, ayıp durumunun tespit edilmesi gerektiğine dikkat çekmiş ve gerektiğinde bedelden indirim yapılması ya da davanın reddedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Kanunu, Madde 219
- İcra ve İflas Kanunu, Madde 79

15. Hukuk Dairesi 2010/209 E. , 2011/340 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, davalı aleyhine girişilen icra takibine vâki itirazın iptâli, takibin devamı, %40 icra inkâr tazminatının davalıdan tahsili istemiyle açılmış, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, 24.11.2004 tarihli fatura konusu imalâtın bedelinin tahsiline ilişkindir. Davalı icra takibine itirazında ve davaya verdiği cevap dilekçesinde makinelerin ayıplı olduğunu, bu sebeple ödeme yapılmadığını savunmuştur. Dosyada mevcut 27.01.2005 tarihli yazısında davacı malların ayıplı olduğunun bildirildiğini ve malların ayıplı ise tamir edileceğini kabul etmiştir. Bu durumda süresinde ayıp ihbarının yapıldığının kabulüyle davalı elinde olduğu anlaşılan makinelerin ayıplı olup olmadığını belirleyecek uzman kişilerin tespit olunup malların ayıplı olup olmadığı saptanarak, eserin reddini gerektirmeyecek derecede ayıplı olduğunun anlaşılması durumunda bedelden indirim yapılarak davanın sonuçlandırılması, eserin reddini gerektirecek derecede ayıplı olması halinde ise davanın reddine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 26.01.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.