Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/12296 Esas 2017/5900 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12296
Karar No: 2017/5900
Karar Tarihi: 23.11.2017

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - tehdit - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/12296 Esas 2017/5900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan beraat etmesine, ancak tehdit suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz süresinin geçtiği gerekçesiyle katılan vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık ve müdafiin temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılmış ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanması kararlaştırılmıştır. Vekalet ücreti katılana ödenmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: CMUK 310/1, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı.

14. Ceza Dairesi 2014/12296 E. , 2017/5900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı, tehdit
HÜKÜM : Tehdit suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece yüzüne karşı verilen 25.02.2013 günlü hükmü katılan vekilinin CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra ibraz ettiği 06.03.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ile müdafiin tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Vekalet ücretinin kendisini vekille temsil ettiren katılan yerine vekiline verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ve vekalet ücreti takdir edilmesine ilişkin bölümdeki ""... katılan vekiline verilmesine"" ibaresinin çıkartılarak yerine "katılana verilmesine"" ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.