Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/370 Esas 2016/9306 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücret, prim, masraf alacağı, asgari geçim indirimi, ihtarname gideri alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraf avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, işverenin ekonomik sıkıntı nedeniyle iş akdini haksız ve ihbarsız olarak feshettiğini, alacaklarının ödenmediği iddiasıyla ihbar tazminatı, fazla çalışma, prim, masraf alacağı, asgari geçim indirimi, ihtarname gideri ile ücret alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin iş akdinin ihbar tazminatına hak kazanamayacak şekilde sona erdirdiğini ve davacının hak kazandığı alacaklarının ödendiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi, masraf alacağının kabulüne, ücret ve prim alacağı taleplerinin kısmen kabulüne, fazla çalışma ve ihtarname gideri taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının çalıştığı süre ile orantılı olarak 3.750,00 TL prim alacağına hükmedildiği anlaşılmakta ise de; dava dilekçesine ekli davalı işverenin kaşesini ve imzasını taşıyan 02.11.2012 tarihli belge içeriğine göre; davacının, davalı işveren şirketinde kabulünde olan 5.666.66 TL prim alacağı olup prim alacağı yönünden ödeme iddia ve ispat edilemediğinden prim alacağı talebinin belgede belirtilen 5.666,66 TL olarak kabulü yerine hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.