Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6769 Esas 2017/1124 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6769
Karar No: 2017/1124
Karar Tarihi: 21.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6769 Esas 2017/1124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hükümlünün 12.09.2006 tarihli kararla kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 4000 TL adli para cezası ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile cezalandırıldığını ve sonrasında yapılan uyarlama sonucu doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiğini ancak hükümlünün uymadığı için 15.11.2012 tarihli kararla tekrar 4000 TL adli para cezasına çarptırıldığını belirtti. Kararda, hükümlünün önceki karardaki kanun maddelerindeki değişiklikler gerekçe gösterilerek yeniden cezalandırılması ve lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olduğu ifade edildi. Sonuç olarak, infaza yönelik olarak verilen kararın itiraz yasa yoluna tabi olduğu gerekçesiyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK’nın 191/1-2, 31/3, 62 ve 50. maddeleri, 5560 sayılı Yasa, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri.

10. Ceza Dairesi 2013/6769 E. , 2017/1124 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 12.09.2006 tarihli kararla 5237 sayılı TCK"nın 191/1-2, 31/3, 62 ve 50. maddeleri gereğince 4000 TL. adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeden 19.10.2006 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında 5560 sayılı Yasa ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler gerekçe gösterilerek, yeniden yapılan uyarlama sonucu 19.06.2008 tarihli ek kararla doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği; ancak, hükümlünün bu karara uymadığı gerekçesiyle bu kez incelemeye konu 15.11.2012 tarihli kararla 5237 sayılı TCK"nın 191/1-2, 31/3, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 4.000 TL. adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmış olup, hükmün infaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
Anlatılan nedenlerle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 23.05.2008 tarihli kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.