Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2530 Esas 2018/4235 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın tekerrüre esas alınan Çerkeş Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06.03.2007 tarihli 2002/136 esas ve 2007/23 karar sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 6.000 TL adli para cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik uygulanmasına karar verilmiş yükümlülüklerine uymayan sanığın 24.06.2008 tarih ve 2002/136 esas ve 2007/23 karar sayılı ek karar ile 6.000 TL adli para cezasının aynen infazına karar verilmiştir. 6545 sayılı Yasa"nın 85. maddesi ile 5320 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 2. maddesinde ""Bu kanun yürürlüğe girdiği tarih itibariyle Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilir."" denmiştir. Buna göre kesinleşmiş olan hükümlerle ilgili olarak uyarlama yapılıp hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerekmekte olup, denetime uyması ve uyduğu taktirde davanın düşmesine hükmolunması ihtimali bulunduğundan, bu mahkûmiyetin tekerrüre esas alınamayacağı, ancak adli sicil kaydında yer alan Ankara 4. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/1630 esas ve 2012/511 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi;
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun‘un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan
1- Tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “Ankara 4. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2010/1630 esas ve 2012/511 karar sayılı ilamı ile verilen 600 TL adli para cezası nedeniyle, hükmolunan cezanın TCK’nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” ibaresinin eklenmesi,
2- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması ,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.