Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/248 Esas 2017/5885 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/248
Karar No: 2017/5885
Karar Tarihi: 19.07.2017

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/248 Esas 2017/5885 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi         2017/248 E.  ,  2017/5885 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 21.09.2016 gün ve 2015/17247 Esas - 2016/17154 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
    KARAR
    Dava, önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, Dairemizin 21.09.2016 tarihli 2015/17247 Esas – 2016/7154 Karar sayılı ilamıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
    Davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
    Davacılar ..., ..., ... ve ... hükmün verilmesinden ve kararı temyiz incelemesinden sonra 17.07.2017 tarihli dilekçeleri ile davadan feragat ettiklerini bildirmişlerdir.
    6100 sayılı HMK’nun 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir.
    6100 sayılı HMK’nun “Feragat ve kabulün şekli” başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
    Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.4.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.5.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı kararı)
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemesince bir karar verilmek üzere davacılar vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19.07.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.