Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29122 Esas 2018/7738 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş akdine son verildiğini iddia ederek kıdem taminatı,ihbar tazminatı, yıllık izin, bayram genel tatil, fazla mesai alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı ... vekili, davanın husumet nedeni ile reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, ...Konseyi Başkanlığı taraf sıfatı bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına, ... yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekil süresinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı ve tatil sürelerinde çalışması olup olmadığı ıuyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatillderde çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazl açalışma ve bayram ile ile tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Söz konusu alacağa dair iddianın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, 16.09.2009-19.06.2014 tarihleri arasında çalışan davacının dosya kapsamında dinlenilen davacı tanıklarının beyanları doğrultusunda haftanın 7 günü 07:30 - 18:30 arasında haftada 21.5 saat fazla mesai ile çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davacı tanıkları davacının hizmet süresinin tamamında veya aynı bölümde çalışmamışlardır. O halde fazla mesainin tüm çalışma döönemini kapsar şekilde hesaplanması hatalı olmuştur. Davacının tanıklar ile ortak çalıştıkları dönemdeki görgüye dayalı bilgileri dikkate alınarak mesai saatleri ve hafta tatilllerinde çalışma hususu değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.