Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/14244 Esas 2015/17 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/14244
Karar No: 2015/17
Karar Tarihi: 12.01.2015

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/14244 Esas 2015/17 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı aleyhine açtığı şufa davası ile 927 parsel sayılı taşınmazın mülkiyetini kazandığını, ancak davalının taşınmaza meyve fidanı diktiğini ve fidanları satıp gelir elde ettiğini iddia ederek, davalının 2005, 2006, 2007 ve 2008 yıllarına ait elde ettiği gelirden ödemesi gereken 35.000 TL alacağın faizi ile birlikte tahsilini istemiştir. Davalı ise taşınmazda bir tasarrufunun olmadığını savunmuştur. Mahkeme, davalının taşınmazı kullanmak suretiyle gelir elde edici bir faaliyetinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Karar temyiz edilmiş ancak temyiz itirazı yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: Şufa hakkı (TMK 755), Delillerin serbest değerlendirilmesi (HUMK m.276).

1. Hukuk Dairesi 2014/14244 E. , 2015/17 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, çekişme konusu 927 parsel sayılı taşınmazın mülkiyetini davalı aleyhine açtığı şufa davası ile kazandığını, ancak davalının taşınmaza meyve fidanı diktiğini ve fidanları satıp gelir elde ettiğini ileri sürerek, davalının 2005, 2006, 2007 ve 2008 yıllarına ait elde ettiği gelirden ödemesi gereken 35.000,00.-TL alacağın faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı, iddianın doğru olmadığını, çekişme konusu taşınmaza fidan diktiğini ancak sonrasında taşınmazda bir tasarrufunun olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının taşınmazı kullanmak suretiyle gelir elde edici bir faaliyetinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ............’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, çekişme konusu taşınmazın 2005 yılından sonra davalı tarafından kullanıldığı ve gelir elde edildiği kanıtlanamadığına göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 3.40.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.