Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29714 Esas 2018/7761 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/29714
Karar No: 2018/7761
Karar Tarihi: 26.03.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/29714 Esas 2018/7761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde çalışan davacının iş sözleşmesi haksız nedenle feshedilmiş ve kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücret alacağı ödenmemiştir. Mahkeme, davacının taleplerinin bir kısmını kabul etmiştir. Ancak fazla mesai ücretine yapılan indirimlerde yanlış hesaplama yapıldığı gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonucu, karar BOZULMUŞ ve davacı lehine brüt 8.197,57 TL fazla mesai ücreti hesaplanmıştır.
Kanun maddeleri:
- İş Kanunu (4857)
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu (6100)

22. Hukuk Dairesi 2015/29714 E. , 2018/7761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 10.01.2012 tarihine kadar davalı iş yerinde salon şefi olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile ödenmeyen fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatının kendisine ödendiğini ve iş yerinde fazla mesai yapılmadığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücretinde yapılan indirimin uygulanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde fazla çalışma yaptığını iddia ederek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmuş ve 3.000,00 TL fazla çalışma ücreti talep etmiştir. 19.02.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının toplam brüt 17.572,00 TL den % 30 indirimle 12.300,00 TL brüt fazla mesai alacağı hesap edilmiştir. Davacının 13.03.2014 tarihinde ıslah dilekçesi vermesinden sonra davalı tarafça süresinde yapılan ıslaha karşı zamanaşımı itirazı nedeni ile mahkemece ek rapor aldırılmıştır. 26.06.2014 tarihli ek raporda toplam 8.861,18 TL den yapılan % 30 indirimle 6.202,83 TL tutarındaki fazla mesai ücreti ıslaha karşı zamanaşımı itirazı nedeni ile zamanaşımına uğramış olup, uğramayan kısmın ise 8.710,82 TL den yapılan % 30 indirim ile 6.097,58 TL olduğu belirtilmiştir. Dava dilekçesinde talep edilen miktar olan 3.000,00 TL nin de ilave edilmesiyle hüküm altına alınması gereken tutar brüt 9.097,58 TL iken mahkemece ek rapordaki hesaplamaya itibar edilmeyerek re sen hesaplama yapıldığı belirtilmiş ve ıslah tarihine göre zamanaşımına uğramayan 8.710,82 TL ye dava dilekçesi ile talep edilen 3.000,00 TL nin ilave edilmesi ile 11.710,82 TL fazla mesai ücreti üzerinden yapılan % 30 indirim sonrası fazla mesai ücretinin brüt 8.197,57 TL olarak hüküm altına alınması hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.