Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1940 Esas 2017/3901 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1940
Karar No: 2017/3901
Karar Tarihi: 13.11.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1940 Esas 2017/3901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul etmiştir. Sanığa 2 yıl 6 ay hapis cezası verilmiştir. Ancak, mahkeme kararında, sanığın eyleminde meşru savunma hükümlerinin de uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mağdurdan kaynaklanan söz ve davranışların asgari orana yakın düzeyde bir indirime neden olması gerektiğine dikkat çekilmiştir. Kararda ise TCK'nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca ceza verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Aynı zamanda, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan karar doğrultusunda, TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2016/1940 E.  ,  2017/3901 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35/2, 29/1, 62/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası.


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nin, mağdur ...’ya karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suç niteliği tayin edilmiş, takdire ve bozma nedeni saklı kalmak üzere, tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin suç vasfına, haksız tahrik koşullarının oluşmadığına, teşebbüs nedeniyle fazla indirime, sanık müdafiinin suç vasfında hata yapıldığına, eksik soruşturma sonucunda karar verildiğine, teşebbüs nedeniyle eksik indirime, TCK.nun 53. maddesinin uygulanmaması gerektiğine, meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
    Ancak;
    Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın, annesi ile mağdur arasında ilişki yaşandığına dair söylentiler üzerine, bu durum sebebiyle babası ile annesinin tartışmasından etkilenen sanığın, mağdurun işyerine gittiği, mağdur ile yaşanan tartışma sonrasında, mağdurun sanığa küfür ederek BTM ile giderilebilecek şekilde vurması ile sanığın, bıçak ile mağdura, iki kez vurması sonucunda mağdurun hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda;
    1- TCK’nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, mağdurdan kaynaklanan söz ve davranışların ulaştığı boyuta göre, asgari orana yakın düzeyde indirim yapılmasının yeterli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde 3/4 oranında indirim tatbiki,
    2- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Yasaya aykırı olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 13/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.