20. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2073 Karar No: 2017/6687 Karar Tarihi: 30.11.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2073 Esas 2017/6687 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, uyuşturucu madde bulundurmaktan mahkum edilmiştir. Sanık, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu madde kullanmıştır. Mahkeme, CMK'nın 223. maddesi uyarınca Sanık hakkında açılan ikinci davanın düşmesi gerektiğini gözetmemiş, Sanık hakkında TCK'nın 50, 51 ve CMK'nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermiştir. Ancak bu karar kanuna aykırıdır çünkü Sanık hakkında TCK'nın 50, 51 ve CMK'nın 231. maddelerinin uygulanması için ilgili kanun maddelerinde belirtilen objektif ve subjektif koşulların bulunup bulunmadığı karar yerinde değerlendirilmeden verilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK'nın 191/4-c maddesi, TCK'nın 191. maddesi, CMK'nın 223. maddesi ve TCK'nın 50, 51 ve CMK'nın 231. maddeleri.
20. Ceza Dairesi 2017/2073 E. , 2017/6687 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya İncelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sanık hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sevk edildiği sağlık kurumunun 24/12/2013 tarihli yazısının içeriğinden, sanığın, 20/12/2013 tarihinde alınan idrar analizinden uyuşturucu madde kullandığı anlaşılmakla; 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191/4-c maddesinde yer alan, "kişinin, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması halinde ısrar koşulu aranmadan, hakkında kamu davası açılacağına" ilişkin düzenleme dikkate alındığında, tebliğnamedeki yer alan "somut olayda yükümlülük ihlalinden söz edilemeyeceğine " ilişkin bozma düşüncesi benimsenmemiştir. 1-Bayındır Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22/09/2009 tarihli, 2008/300 esas ve 2009/19 karar sayılı dosyası içerisinde bulunduğu anlaşılan Bayındır Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2008/667 soruşturma sayılı dosyasının aslı veya denetime imkan verecek şekilde onaylı örneği dosyaya konulmadan yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi, 2- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” Karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, 4- Sanık hakkında TCK"nın 50, 51 ve CMK"nın 231. maddelerinin uygulanması için ilgili kanun maddelerinde belirtilen objektif ve subjektif koşulların bulunup bulunmadığının karar yerinde değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yasal engel oluşturmadığı halde, "sanığın, hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirini ihlal ettiği" gerekçe gösterilerek, yazılı şekilde "TCK"nın 50, 51 ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 30/11/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.