Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/16731 Esas 2018/388 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16731
Karar No: 2018/388
Karar Tarihi: 09.01.2018

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/16731 Esas 2018/388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın suç eşyası satın alması veya kabul etmesi suçundan kurulan hükümlerin temyiz talebinin reddine karar verdi. Ayrıca, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükümün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığına karar verildi. İşyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise sanığın eksik ceza tayini yapılmasından dolayı aleyhine temyiz nedeniyle bozma talebinde bulunmadığı belirtildi. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL'ye kadar olan adli para cezalarının kesin olduğu vurgulandı. Kanunlar: 6217 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK, 5271 sayılı CMK, 5237 sayılı TCK.

17. Ceza Dairesi 2016/16731 E. , 2018/388 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."un temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine ve gerekçeye göre, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 28/06/2016 tarih, 2014/984 Esas ve 2016/448 Karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün ve 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararıyla, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Hırsızlık suçu yönünden tayin edilen sonuç cezanın 6 yıl 3 ay olması gerekirken, 5 yıl 15 ay belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."un temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.