Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/2518 Esas 2018/5744 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2518
Karar No: 2018/5744
Karar Tarihi: 16.07.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/2518 Esas 2018/5744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gebze Denetimli Serbestlik Müdürlüğü İnfaz İşlemleri Değerlendirme Komisyonu'nun 27.08.2015 tarihli denetim dosyasının kapatılmasına ilişkin kararı sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması sonucu verilen mahkûmiyet kararının tebliğinin geçerli olduğu anlaşılmıştır. Sanığın hatalı bir adrese tebligat yapıldığına ilişkin itirazının olmaması ve temyiz dilekçesinde de bu adrese atıfta bulunulması nedeniyle tebliğnamedeki eski hale getirme ve infazın durdurulması talebi reddedilmiştir. Hüküm doğru bulunarak ret edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2016/2518 E. , 2018/5744 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet
b) Temyiz isteğinin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Gebze Denetimli Serbestlik Müdürlüğü İnfaz İşlemleri Değerlendirme Komisyonu"nun 27.08.2015 tarihli denetim dosyasının kapatılmasına ilişkin kararının sanığın tebliğ tarihindeki .... olan Mernis adresine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği; bu nedenle sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması sonucu verilen 17.02.2016 tarihli mahkûmiyet kararının Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine uygun olarak sanığın bilinen son adresi olan yukarıda belirtilen Mernis adresine tebliğinin geçerli olduğunun anlaşılması; sanığın hatalı bir adrese tebligat yapıldığına ilişkin itirazının bulunmaması ve temyiz dilekçelerinde de adres olarak tebligat yapılan Mernis adresini göstermesi karşısında tebliğnamedeki eski hale getirme ve infazın durdurulması talebini kabulüne ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
17.02.2016 tarihinde sanığın yokluğunda verilen ve 09.03.2016 tarihinde usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edilen hükmün sanık tarafından bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 17.03.2016 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından, yasaya uygun olarak verilen 17.03.2016 tarihli ret kararının ONANMASINA, 16.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.