Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3381 Esas 2018/5769 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3381
Karar No: 2018/5769
Karar Tarihi: 03.09.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3381 Esas 2018/5769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri Çocuk Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiş ancak yasa yolu bildiriminde eksiklik yapılmıştır. Yargılamaya devam edilerek verilen mahkûmiyet hükmü, önceki hükmün yok hükmünde olduğu için kabul edilmiştir. Ancak zamanaşımı süresi sanık lehine dolmuştur ve verilen hüküm BOZULMUŞTUR. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddeleridir. 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi ise sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesini sağlamaktadır.

10. Ceza Dairesi 2017/3381 E. , 2018/5769 K.

"İçtihat Metni"

:
Mahkeme : KAYSERİ Çocuk Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : 1)DST : 24/02/2010 - 2009/629 esas ve 2010/113 karar
2) Mahkûmiyet : 07/05/2012 - 2009/629 esas ve 2010/113 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin açıkça gösterilmesi gerektiğinden, sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen 24/02/2010 tarihli kararda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmemesi nedeniyle yasa yolu bildirimi usulüne uygun olmadığından, ilk kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin yapılan infaz işlemlerinin ve buna bağlı olarak kurulan 07/10/2011 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerinin bulunmadığı anlaşılarak 24/02/2010 tarihli kararın sanık müdafiine yeniden usulüne uygun şekilde tebliğ edilip 24/02/2012 tarihinde kesinleştirilmesi üzerine, bu kararın infaz işlemlerinin yaptırılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yargılamaya devamla temyize konu 07/05/2012 tarihli mahkûmiyet hükmü kurulmuş ise de, önceki 07/10/2011 tarihli mahkûmiyet hükmünün yok hükmünde olması nedeniyle bu hükmün ilk mahkûmiyet hükmü olarak kabul edilmesi gerektiği ve bu hükme göre, re"sen nazara alınması gereken zamanaşımı süresinin sanık lehine dolduğu görüldüğünden, tebliğnamedeki "iade" görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Mahkûmiyet hükmünün verildiği 07/05/2012 tarihinden, temyiz incelemesinin yapıldığı tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi ile 2. fıkrasında 15-18 yaş arasındaki çocuklar için öngörülen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 03.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.