Silahlı terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3499 Esas 2018/2343 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3499
Karar No: 2018/2343
Karar Tarihi: 10.07.2018

Silahlı terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/3499 Esas 2018/2343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir hükümde, suçlu bulunan tarafın silahlı terör örgütü propagandası yapmak gerekçesiyle mahkumiyete çarptırıldığı belirtildi. Dosya incelendikten sonra, yapılan yargılama sürecinin kanuna uygun olduğu ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği anlaşıldı. Kanun maddeleri olarak, 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK'nın 62 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildi.

16. Ceza Dairesi 2017/3499 E. , 2018/2343 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK"nın 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya kapsamına ve mahkemenin gerekçesine göre verilen kararda bir isabetsizlik görülmemekle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.