Yaralama suçu - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/2247 Esas 2014/3465 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2013/398310 Kanun Yararına Bozma
MAHKEMESİ : Tekirdağ Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 10/11/2005 - 2004/172-336 sayılı ek karar
SUÇ : Yaralama suçu

Yaralama suçundan suçundan sanık H.. Ö.."ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 456/4. maddesi uyarınca 445.616.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Tekirdağ Sulh Ceza Mahkemesinin 06/05/2004 tarihli ve 2004/172-336 sayılı kararım müteakip 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uyarlanması amacıyla yapılan yeni yargılama sonucunda adı geçen sanığın daha lehine olduğu gerekçesiyle 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 456/4. maddesi uyarınca 440,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin aynı Mahkemenin 10/11/2005 tarihli ve 2004/172-336 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 11.12.2013 tarih ve 2013/18709 - 75727 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 25.12.2013 tarih ve 2013/398310 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1) Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığının 16/02/2004 tarihli iddianamesiyle Ömer ve Sevdiye"den olma 1971 doğumlu H.. Ö.. hakkında kamu davası açılmış olmasına rağmen, Ömer ve Şükran"dan olma 1972 doğumlu H.. Ö.. hakkında hüküm kurulmasında,
2) Yargılama konusu basit yaralama suçu 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi olduğu halde, uzlaştırma işlemleri yapılmadan karar verilmesinde,
3) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunda Cumhuriyet Savcısının hükümlüye ödeme emri tebliği üzerine belli süre içinde ödenmeyen para cezalarına gecikme zammı uygulanacağına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığından, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 5/5. maddesi uyarınca gecikme zammına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Tekirdağ Sulh Ceza Mahkemesinin 10/11/2005 tarihli ve 2004/172-336 sayılı ek kararının 5271 sayılı 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.