Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/9307 Esas 2015/4351 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

-KARAR-
4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflâs Kanunu"nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 5.440,00TL’dir.
5311 sayılı Kanun ile İİK"na eklenen geçici 7. madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun"un 363. maddesine göre, sıraya dair şikayetin red veya kabulüne dair kararlar, sırası şikayet edilen alacak tutarının anılan temyiz sınırını geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur. Somut olayda, şikayetçi vekili, paylaşıma konu aracın satış bedelinden öncelikle rüçhanlı alacak olan motorlu taşıtlar vergisi alacağına ilişkin pay ayrılması gerekirken şikayet olunanın alacağına yer verildiğini ileri sürmüştür. Şikayetçinin motorlu taşıtlar vergisi alacak miktarı 3.846,93 TL olup, uyuşmazlık konusu bu miktar 5.440,00 TL"nı geçmediğinden, 11.09.2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenlerle, kararı temyiz eden şikayetçi vekilinin temyiz istemi İİK’nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmelidir.
SONUÇ:Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.