4. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12537 Karar No: 2016/4741 Karar Tarihi: 11.04.2016
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/12537 Esas 2016/4741 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2015/12537 E. , 2016/4741 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat .. tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 01/07/2004 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, rücuen tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, birleşen davanın zamanaşımı nedeniyle reddine; asıl davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalılar tarafından temyiz olunmuştur. Mahkemece, dava açmaya yetkili makam tarafından 21/06/2004 tarihinde olur verildiği ve davanın da 01/07/2004 tarihinde açıldığı gerekçesiyle, asıl davadaki zamanaşımı def"inin reddine karar verilmiş ve istem kısmen hüküm altına alınmıştır. Dosya kapsamından, dava açmaya yetkili makamın 21/04/2003 tarihinde olur verdiği; 24/06/2003 tarihinde davalıların miras bırakanlarına karşı dava açıldığı ve ölü kişilere karşı dava açılamayacağı gerekçesiyle ret hükmü oluşturulduğu; eldeki asıl davanın ise, 01/07/2004 tarihinde mirasçı sıfatıyla davalılara karşı ikame edildiği anlaşılmaktadır. Şu durumda, yetkili makamın olur tarihi 21/04/2003 günü olup; 01/07/2004 tarihinde açılan asıl dava da zamanaşımına uğramış bulunmaktadır. Mahkemece, asıl davadaki zamanaşımı def"inin reddi ile işin esası incelenerek karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalılar yararına BOZULMASINA; davacının tüm, davalıların öteki temyiz itirazlarının ise ilk bentteki sebeplerle reddine ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.