12. Ceza Dairesi 2019/464 E. , 2019/2630 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereği açıklanması ile; TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında Nevşehir (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 04.01.2011 tarih ve 2010/197 E. 2011/5 K. sayılı, 12.01.2011 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile TCK"nın 179/3-2, 62, 501/3, 50/1-a maddeleri gereğince 500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 20.03.2011 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle verilen 1500 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin 28.06.2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ilk hükme yönelik dosya yeniden ele alınarak, hükmün açıklanmasına dair kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 1.48 promil alkollü olduğu halde sevk ve idaresindeki araç ile maddi hasarlı trafik kazasına karıştığı somut olayda, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nefasete uygun bir ceza yerine, yazılı şekilde alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 25 günlük hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarın belirlenmesi esnasında yasal dayanak olan yasa hükümlerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 25 gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/3 ve 52/2. maddeleri gereğince cezanın bir günü takdiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 500,00 TL adli para cezası olarak belirlenmesine" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
