Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5346 Esas 2019/16745 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5346
Karar No: 2019/16745
Karar Tarihi: 31.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5346 Esas 2019/16745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir kişinin hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu ve hüküm giydiğini belirtmektedir. Hükmün detayları incelendiğinde, kararda birkaç yanlışlık olduğu görülmüştür. Bu yanlışlıklar, suç tarihinin yanlış gösterilmesi ve bazı ceza maddelerinin yanlış kullanılmasıdır. Bu hatalar yazım hataları olarak kabul edilmiştir ve düzeltilmesi mümkün görülmüştür. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- 142/2-h maddesi
- 142/1-b maddesi
- TCK’nın 116/2-4 maddesi
- TCK’nın 116/4 maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/5346 E. , 2019/16745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “24/03/2015” yerine “25/03/2015” olarak yanlış gösterilmesi ve mahkemece hüküm kısmında hakkında sanığın eylemine uyan 142/2-h maddesi uyarınca cezanın takdiren asgari hadden belirlendiğinin belirtilmesi ve temel ceza belirlenirken de alt sınırdan hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında; uygulama maddesinin sehven 142/2-h yerine 142/1-b olarak gösterilmesi ve yine sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK’nın 116/2-4 maddesi yerine 116/4 maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hataları olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 31/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.