Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13547 Esas 2018/40 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13547
Karar No: 2018/40
Karar Tarihi: 08.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13547 Esas 2018/40 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar vermiş ancak uygulamada tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmamıştır. Uygun davranılmaması nedeniyle kesinleşen hükümdeki 10 ay hapis cezanın aynen infaz edilmesi gerektiği halde, değişen kanun maddesi nedeniyle lehe kanunun belirlenmesi gerektiği konusunda verilen kararlara itirazın mümkün olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, infaza yönelik olarak verilen kararın itiraz yoluyla değerlendirilmesi için dosyanın yargıtay başsavcılığına iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 191/1-2, 62/1, 5237.191.7(f), 6217.20, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun 98 ve 101.

10. Ceza Dairesi 2013/13547 E. , 2018/40 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesii
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı sanığın, TCK"nın 191/1-2 ve 62/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin 10/03/2008 gün ve 2006/295 esas; 2008/210 karar sayılı hükmün temyiz edilmeksizin 10.04.2008 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca, kesinleşmiş olan hükümdeki 10 ay hapis cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrasına getirilen değişiklik gerekçe gösterilerek yapılan ve uyarlamayı gerektiren bir değişiklik olmadığı için de yok hükmünde sayılan bir uyarlama sonucu 13.09.2011 tarihli kararla doğrudan "" tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri "" verildiği, hükümlünün bu kararın gereklerini de yerine getirmemesi üzerine, infaza yönelik olarak incelemeye konu 02/07/2013 tarih ve 2006/295 esas, 2008/210 karar sayılı hükmün verildiği anlaşılmakta olup, infaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların ve kesinleşmiş hükümlerle ilgili infaza yönelik olarak verilen kararların itiraza tabi olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
Anlatılan nedenlerle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 02/07/2013 tarihli kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 08/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.