22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/25546 Karar No: 2018/3900 Karar Tarihi: 19.02.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/25546 Esas 2018/3900 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/25546 E. , 2018/3900 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının iş akdinin neden belirtilmeden feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile ulusal bayram genel tatil, fazla çalışma, yıllık izin ve hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatının ödenmek suretiyle feshedildiğini, alacaklarının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi neticesinde davacının kıdem ve ihbar tazminatı almayı hak edip etmediği uyuşmazlık konusudur. Somut olayda, Mahkemece iş akdinin davacı işçi tarafından feshedilmesi nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı reddedilmiştir. Ancak davalı vekili, davacının iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmek suretiyle feshedildiğini belirtmiş olup, dosyadaki belgelerden davacının iş akdinin feshinden sonra davacıya kıdem ve ihbar tazminatı ödemesi açıklamasıyla 3.800,00 TL ödendiği görülmektedir. Bu nedenle Mahkemece davacının bakiye kıdem ve ihbar tazminatına hükmedilmesi gerekirken reddi hatalı olup bozma nedenidir. 3-Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık da fazla çalışma alacağının hesaplanmasına ilişkindir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının kış aylarında haftanın 5 günü 08.30-18.00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08.30-15.30 saatleri arasında, yaz aylarında ise, haftanın 2 günü 08.30-19.00, haftanın 3 günü 08.30-21.00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08.30-15.30 saatleri arasında çalıştığı, tanık beyanlarına göre bu çalışmaları karşılığında normal saat ücreti aldıkları bu nedenle zamlı kısmın hesaplandığı belirtilmiştir. Dinlenen davacı tanıkları ..., ... ve emsal nitelikteki dosyada (Dairemiz 2015/25547 e. sayılı dosyası) dinlenen davacı ... cumartesi günleri saat 14.00"e kadar çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Bu nedenle cumartesi günleri 08.30-14.00 saatleri arasında çalışıldığı kabul edilerek buna göre hesaplama yapılması dosyadaki delillere daha uygun olacaktır. 4-Diğer yandan davacının yıllık izin alacağının bulunmamasına ve hükümde de yıllık izin alacağının reddedilmesine rağmen kararın gerekçe kısmında işçinin toplamda 28 gün yıllık izninin bulunduğunun belirtilmesi hatalı olup, bu hatanın da düzeltilmesi gerekmektedir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.