Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12252 Esas 2020/1997 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekiye ait iş yeri önünde bulunan suça konu malzemelere ilişkin eylemini gerçekleştirdiği sırada korucular tarafından yakalandığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile sanık hakkında TCK" nun 35. maddesinin uygulanması gerekirken, anılan madde uygulanmayarak fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında TCK’ nun 143. maddesi uygulanırken ½ artırım sonucu 2 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 1 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
3-Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Sanık hakkında TCK’nun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılması için dava açıldığı halde, sanık hakkında hükümde verilen cezayı etkilemeyecek şekilde maddi hata yapılarak sehven TCK’nun 142/1-1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.