Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/6836 Esas 2018/495 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ve davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacı vekili, bisikletle seyir halinde olan davacı ... ve ..."nın davalıların sürücüsü ve trafik sigorta şirketi olan aracın çarpması sonucu yaralandığını, kazanın davalı tarafın kusurundan kaynaklandığını belirterek 1.250,00 TL maddi tazminat ile davacı ... için 6.500,00 TL manevi, ... için 6.000,00 TL manevi ve diğer davacılar için ise 5.000,00"er TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporlarına dayanılarak, davanın kısmen kabulü ile maddi tazminat davasının konusu kalmadığından bu konuda karar verilmesine gerek olmadığına, davacı ... yönünden; 3.000,00 TL diğer davacı ... yönünden 2.000,00 TL manevi tazminatın davalı ..."dan alınarak bu davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekilince ve davacılar vekilince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre manevi tazminatın takdirinde TBK 56. (B.K.nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine, davacılar vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı taraf, hükmedilecek manevi tazminata kaza tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesini talep etmiş, mahkemece faiz konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiştir. Her ne kadar bu husus bozma nedeni ise de; bu yanılgıların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7 nci maddesi uyarınca davacı taraf lehine düzeltilerek onanması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2 nolu bendinin çıkarılarak yerine "davacı ... için 3.000,00 TL, davacı ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 30.06.2011 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı ..."dan tahsiline, fazlaya dair istemlerin reddine" ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 256,15 TL kalan harcın temyiz eden ..."dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 01/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.