Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/3717 Esas 2015/2495 Karar Sayılı İlamı

• MAHKEME KARANININ KISITLININ VASİSİNE TEBLİĞİ ZORUNLULUĞU

• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 407

Davacı M.. B.. vekili Avukat G..G..Ç..tarafından, davalılar M.. A.. ve diğerleri aleyhine 14/01/2011 gününde, birleşen Adana 6. AHM"nin 2013/208 Esas sayılı dava dosyasında; davacı Maliye Bakanlığı vekili Avukat G.. G.. Ç.. tarafından, davalı M.. Ö.. aleyhine de 18/04/2013 gününde verilen dilekçeler ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın reddine, birleşen davanın ise konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 02/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar A.. K.., F.. A.., V.. D.. vekilleri ile İ.. S.. ve İ.. B.. vekili tarafından istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosya içeriğinden; davalılardan M.. Ö.."ın Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2010/410 esas ve 2011/101 karar sayılı ilamı ile aldığı 6 yıl 3 ay hapis cezası mahkumiyetinin Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin 27/02/2012 tarihli ilamı ile onanarak kesinleştiği ve mahkemece karar verilmeden önce davalının yasal kısıtlılık altına girdiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle adı geçen davalının gerekçeli kararın tebliğ tarihinde yasal kısıtlılık halinin devam edip etmediği araştırılmalı, yasal kısıtlılık halinin devam ettiğinin anlaşılması halinde, davalıya Türk Medeni Kanunu"nun 407. maddesi uyarınca bir vasi tayin edilmemiş ise öncelikle yasal kısıtlıya bir vasi atanması sağlanmalı ve gerekçeli karar ile davacı tarafın temyiz dilekçesi vasiye tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra dosyanın gönderilmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen şekilde işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 04/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.