Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2887 Esas 2016/1193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs


TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık . müdafiinin, sanık hakkında mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle sınırlı temyizi üzerine yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık . kaçmakta olan mağdur .hedef alıp yaklaşık 15 metre mesafeden iki kez ateş ettiği, bel bölgesinden tek isabetle yaralanan mağdurun ince bağırsak ve böbrek yaralanmaları nedeniyle hayati tehlike geçirdiği olayda;
A) Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmolunması,
B) Mağdurdan doğrudan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden herhangi bir söz veya davranış bulunmadığı halde yazılı şekilde "sanık söz konusu suçu müdahilden kaynaklanan haksız tahrik altında işlemiş olduğundan" şeklindeki soyut ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması,
Suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . mağdur .yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.