Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/113 Esas 2015/2954 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Pazarcık Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/04/2013 (ek karar)
NUMARASI : 2011/494-2011/780

Davacı İ.. Ç.. tarafından, davalılar D.. D.. Genel Müdürlüğü"ne izafeten D.. D.. 20. Bölge Müdürlüğü ve diğeri aleyhine 10/08/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08/04/2013 günlü ek kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı D.. D.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, baraj inşaatı sırasında dinamit patlatılması nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalılar tarafından yapılan baraj inşaatı sırasında patlayıcı madde kullanılması nedeniyle taşınmazında bulunan meyve ağaçlarının zarar gördüğünü belirterek uğradığı maddi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Dava dosyasının incelenmesinde; davacı tarafından davanın ilk aşamada Gaziantep 1. İdare Mahkemesi"nin 2011/1108 esas sayılı dava dosyasında sadece davalılardan B.. Ş.. aleyhine açıldığı, İdare Mahkemesince özel hukuk tüzel kişisi hakkında idari yargı yerinde dava açılamayacağı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi üzerine bu defa davacı tarafından adli yargı yerinde eldeki dava dosyasında davalı B.. Ş.. ve D.. D.. Genel Müdürlüğü aleyhine tazminat davasının ikame edildiği, eldeki dava dosyasında da görevsizlik kararı verilmesi üzerine dosyasının uyuşmazlık Mahkemesine gönderildiği, uyuşmazlık mahkemesinin 24/12/2012 tarih ve 2012/580 esas, 2013/473 sayılı kararında; ""Dava dilekçesinde baraj yapım çalışmaları sırasında kullanılan dinamitlerin patlaması sonucu fırlayan kaya parçalarının taşımazın üzerine düştüğü, böylece taşınmazın zarar gördüğü ileri sürülmüştür. Bu bağlamda davacı tarafından adli yargı yerinde dava açılırken hem B.. Ş.. hemde D.. D.. Bölge Müdürlüğü"nün davalı olarak gösterilmiş olmasına karşın olumsuz görev uyuşmazlığının sadece B.. Ş.. açısından doğduğu kabul edilmiş olmakla, bu kabul çerçevesinde özel hukuk hükümlerine tabi olan davalı şirketin eyleminden kaynaklandığı öne sürülen zararın tazmini bakımından açılan davanın özel hukuk hükümlerine göre görüm ve çözümünde adli yargı yerinin görevli olduğu sonucuna varılmıştır" denildiği anlaşılmaktadır.
Davalı D.. D.. Genel Müdürlüğü bir kamu tüzel kişiliği olup, kural olarak işlem ve eylemleri kamusal nitelik taşır. Somut olayda, bu davalının yasa ile kendisine verilmiş bulunan görevi gereği gibi yerine getirmediği ileri sürülmüştür. Görevin hiç veya gereği gibi yerine getirilmemesi hizmet kusuru niteliğindedir. İdare’nin hizmet kusurundan doğan zararlardan dolayı, İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince İdare’ye karşı idari yargı yerinde tam yargı davası açılması gerekir. Görev sorunu, açıkça veya hiç ileri sürülmese de kendiliğinden (re’sen) dikkate alınır.
Şu durumda, davalı Devlet Su İşleri yönünden dava dilekçesinin yargı yolu bakımından reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 11/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.