Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/7664 Esas 2015/2971 Karar Sayılı İlamı

• HÜKÜMDE TAZMİNATIN DAVACIDAN TAHSİL EDİLMESİNE KARAR VERİLMESİ
• HÜKÜMDE DAVALI YERİNE DAVACI YAZILMASI

• HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) (1086) Madde 438
• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 297
• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Geçici Madde 3
• YARGI HİZMETLERİNİN HIZLANDIRILMASI AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN (6217) Madde 30

Davacı Orman Genel Müdürlüğü"ne izafeten Orman İşletme Müdürlüğü vekili Avukat Ö..G.. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 27/01/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/07/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK"nın 297/2. maddesi uyarınca; hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Bu yön, kamu düzenine ilişkindir.
Mahkeme kararının hüküm fıkrasında davanın kısmen kabulü ile "612,9 TL"nin haksız fiil tarihi olan 21/05/2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine," şeklinde hüküm kurulmuştur. Mahkemece hükmedilen tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, yukarıda gösterilen kurallar gözetilmeksizin ve infazda tereddüt oluşacak şekilde davacıdan tahsiline hükmedilmesi doğru değildir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan "davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine" ibaresinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.