Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10529 Esas 2019/19006 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10529
Karar No: 2019/19006
Karar Tarihi: 10.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10529 Esas 2019/19006 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Ancak aynı zamanda, sanığın adli sicil kaydında başka bir sabıkasının olmadığı ve yasal koşulların oluşması durumunda davanın düşmesi veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması seçeneklerinin de değerlendirilebileceği vurgulanmaktadır. Bu nedenle, ilk olarak uyarlama yargılaması yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2. maddesi kararın incelenmesinde yer almıştır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilen kararda, hak yoksunluklarının mahkumiyetin infazında da dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. Karar temyiz itirazları reddedilerek, hükmün onaylanmasına karar verilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/10529 E. , 2019/19006 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçuna ilişkin olup, adli sicil kaydına göre başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmadığı, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, öncelikle tekerrüre esas alınan bu ilamla ilgili uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.