2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8304 Karar No: 2019/19011 Karar Tarihi: 10.12.2019
İş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8304 Esas 2019/19011 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu olarak iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Sanığın adli sicil kaydının temiz olması ve suçun niteliğinin somut bir zarar taşımaması göz önüne alınarak, sanığın kişilik özellikleri ve duruşmasındaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği kanaatine varılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak hüküm fıkrasında uygulama maddesi düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 116/1. maddesi uygulanması gerektiği belirtilirken, hükümün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda karar verilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur.
2. Ceza Dairesi 2019/8304 E. , 2019/19011 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İş yeri dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Katılanın beyanlarına göre suça konu depodan çalınan malzemelerin kullanılmamış ve yeni malzemeler olduğu, tren raylarında yapılan onarımlarda kullanmak için hazır bulundurulduğunun ve zaman zaman buradan alınarak kullanıldığının anlaşılması karşısında; iş yeri dokunulmazlığı bozma suçundan mahkumiyet hükmü veren mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 116/2. maddesi yerine, aynı Kanun"un 116/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın adli sicil kaydına göre suç tarihi itibariyle sabıkasız olduğu, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun ise niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı da gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda olumlu yada olumsuz karar verilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.