Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1157 Esas 2018/2784 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1157
Karar No: 2018/2784
Karar Tarihi: 28.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1157 Esas 2018/2784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiye resmi belgede sahtecilik suçuyla verilen mahkumiyet hükmünün temyiz süresinin geçersiz bir şekilde tebliğ edildiği gerekçesiyle reddedilmesine karar vermiştir. Ancak, sanığın adli emanetine kaydedilmiş belgenin 5237 sayılı TCK'nın 54. maddesi gereğince zoralımına karar verilmesi yasaya aykırı olduğu tespit edildi ve hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 58. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri kararda yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2016/1157 E. , 2018/2784 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar; Mahkumiyet
Ek karar; temyiz isteminin reddi

Yokluğunda verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin tebligatın sanığın daha önce hükümlü olarak bulunduğu İzmir Açık Ceza İnfaz Kurumu adresine gönderildiği, infaz memurunca tanımadığından iade edilmesi üzerine bu kez aynı adresin MERNİS adresi olduğundan bahisle 04.11.2013 tarihinde cezaevinden çıktığına dair meşruhat verilmesine rağmen Tebligat Kanununun 21/2 maddesi uyarınca tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmakla, tebligatın usulsüz olması nedeniyle temyizin süresinde olduğunun kabulü ile, yerel mahkemenin 30.05.2014 tarih ve 2012/665 Esas, 2013/291 sayılı temyizin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede:
Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemiş olması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi gerekirken, adli emanetin 2012/211 sırasında kayıtlı belge belgesinin TCK m. 54 uyarınca zoralımına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “..5237 sayılı TCK"nın 54. maddesi gereğince ZORALIMINA” ibaresinin çıkartılarak, yerine “..dosyada delil olarak saklanmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.