Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8729 Esas 2019/4747 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b-e, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılan ... hakkında Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenmiş 11/01/2015 tarihli raporda, olay sonucu yaralanması nedeni ile hayati tehlike geçirdiği, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeceği, kati raporun beyin cerrahi uzmanı tarafından verilebileceği bildirilmesi karşısında, katılan hakkında kati rapor düzenlettirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-İddianame ile talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 89/2-b maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- Olay tarihinden önce kasıtlı suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında TCK"nın 51. maddesi gereğince erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının mahkemece değerlendirilmemesi,
4-Lehe hüküm talebi bulunan, suç tarihi itibariyle sabıkasız olan, duruşma tutanağına yansımış herhangi bir olumsuz davranışı bulunmayan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmamasına ilişkin gerekçe belirtilmemesi,
5-Bilinçli taksirin uygulanmasına ilişkin TCK"nın 22/3. maddesinin, temel ceza maddesi olan 89/1. maddesinden sonra uygulanması gerektiği halde, artırıma ilişkin 89/2-b, e maddesinden sonra uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.