Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2504 Esas 2018/2852 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçunun, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile oluştuğu, yüklenen defter ve belgeleri gizlemek suçunun oluşmasında defter ve belgeleri saklama sorumluluğunun mükellef sanığa ait olduğu, 213 sayılı Yasanın 253. maddesi uyarınca defter ve belgelerin ait olduğu yılı takip eden takvim yılından başlamak üzere 5 yıl saklama ve tekrar istendiğinde ibraz edilme zorunluluğu bulunduğu, aynı Yasanın 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden belirlenmeden defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı, somut olayda; 2005 takvim yılına ait defter ve belgeleri 15.03.2010 tarihli yazı ile istenildiği halde sanığın, ‘‘defter ve belgelerin istenmesi için gönderilen yazının kendisine 15/03/2010 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine şirketin muhasebe işlerini yapan ... ... şirketin defter ve belgelerini vergi incelemesine yetkili denetim elemanlarına götürmesi talimatını verdiğini, ... ... defter ve belgeleri vergi inceleme memurlarına götürüp götürmediğini bilmediğini’’ beyan etmesi, bu itibarla işyeri faal olmayan sanığa ikametinde yapılan tebliğ işleminin usul ve yasaya uygun olması ile işyerinde inceleme yapılmasının fiilen mümkün bulunmaması ve defter, belgelerin mücbir sebep olmaksızın yasal süresinde ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın savunması 213 sayılı VUK’nın 13. maddesinde belirtilen mücbir sebeplere veya kastı kaldıran diğer nedenlerden birine de dayanmadığından, atılı suçun unsurları itibariyle oluştuğu gözetilmeden mahkûmiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.