14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1313 Karar No: 2021/1950 Karar Tarihi: 09.03.2021
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/1313 Esas 2021/1950 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Nazilli Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, ilk derece mahkemesinin sanık hakkında dosya kapsamıyla bağdaşmayan soyut ve yetersiz gerekçelerle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermesi nedeniyle, Bölge Adliye Mahkemesi'nin vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmü bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1, 298, 299/1, ve Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddeleri kararda geçmektedir.
14. Ceza Dairesi 2020/1313 E. , 2021/1950 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.06.2019 gün ve ve 2019/20 Esas, 2019/172 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca taktiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; 5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; İlk derece mahkemesince sanık hakkında dosya kapsamı ile bağdaşmayan soyut ve yetersiz gerekçelerle 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken düzeltilerek esastan reddedilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 19.09.2019 gün ve 2019/1850 Esas, 2019/8 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.