Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/1593 Esas 2016/1533 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2014
NUMARASI : 2014/987-2014/877

İlk derece mahkemesi kararının davalı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 03.07.2014 gün ve ... Esas,... Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı işçinin iş sözleşmesinin feshinin ardından yeni alt işverende çalışmasının yeni bir iş ilişkisi niteliğinde olduğu gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Davacının hizmet cetveline göre 31/8/2009 tarihinde çıkış bildirildikten sonra 1/9/2009 tarihinde başka işyerinden giriş bildirilmiştir. Davalı tanıkları ifadelerinde davacının ihaleyi kazanan yeni şirket olan dava dışı F.. Ltd. Şti.nde işe başladığını beyan etmişlerdir. Mahkemece bu husus araştırılmamıştır. Mahkemece davalının işyeri devrine ilişkin iddiaları ve buna bağlı olarak davacının hizmet akdinin devam edip, etmediği araştırılmadan karar verilmesi hatalıdır” gerekçesi ile verilen kararına karşı yerel mahkemece “Somut olayda davalı şirket cevap dilekçesinde açıkça “… işin son bulması ile iş akti haklı olarak sonlandırılmıştır…” ibaresi ile fesih olgusunu açıkça kabul etmiştir. Diğer yandan kıdem ve ihbar tazminatı ödeme savunmasında bulunmuş buna ilişkin banka dekontu sunmuştur. Bu durumda işyerinin devri ve davacının kesintisiz çalışma olgusundan değil iş sözleşmesi feshi sonrası davacının yeni bir iş sözleşmesi ile yeni işyerinde çalışma olgusunun gerçekliği söz konusudur” gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21/01/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.