Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/1594 Esas 2016/1534 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Yerel mahkeme kararının davacı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 26.03.2015 gün ve 2014/32785 Esas, 2015/12173 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma gerekçesinin somut olaya uygun olmadığı gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizin “Somut olayda, taraflar arasında işçi-işveren ilişkisinin unsurlarından olan ücret ve iş görmenin yanında özellikle bağımlılık unsurunun da gerçekleştiği, böylece taraflar arasında işçi-işveren ilişkisinin bulunduğu, bu nedenle davaya bakma görevinin iş mahkemesine ait olduğu anlaşılmakla davaya devam edilerek karar verilmesi gerekirken görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır” gerekçesi ile verilen kararına karşı yerel mahkemece, bozma ilamında bağımlılık unsurunu doğuran durumun ne olduğunun açıklanmadığı, taraflar arasındaki ilişkinin Türk Borçlar Kanunu’nun 520. maddesinde tarif edilen Simsarlık Sözleşmesi niteliğinde olduğu gerekçesi ile direnilmiş olup, (direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.