Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1723 Esas 2019/4376 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1723
Karar No: 2019/4376
Karar Tarihi: 19.06.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1723 Esas 2019/4376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olduğu kabul edilen sanığın TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9-7, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz incelemesinde ise, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve delillerin hukuka uygun olduğu belirlenmiştir. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen cezanın uygulama maddesi olarak TCK'nın 58/9 gösterilmesi gerekirken, atıf maddesi olarak 58/6 kullanılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması gerekmeksizin bu hususlar düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ve açıklamaları şu şekildedir: TCK'nın 314/2 maddesi - \"Terör örgütüne üye olmak\", 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi - \"Terörizmin Finansmanının Önlenmesi\", TCK'nın 62. maddesi - \"Suç İşlemek Amacıyla Örgüt Kurma\", TCK'nın 53. maddesi - \"Tahrik\", TCK'nın 58/9-7 maddesi - \"Silahla işlenen terör suçları\", TCK'nın 63. maddesi - \"Ceza Miktarının Belirlenmesi\".

16. Ceza Dairesi 2019/1723 E. , 2019/4376 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.10.2018 tarih ve 2018/212 - 2018/274 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9-7, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilme suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün sekizinci fıkrasından TCK"nın 58/6 maddesi ile ilgili bölümünün çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.