Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13719 Esas 2018/1602 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm ve kararlarda, başvurulacak kanun yolu, başvuru yapılacak merci, başvuru şekli ve süresinin açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yüzüne karşı 21.08.2013 tarihinde verilen hükümde, CMK’nın 34. maddesinin 2. fıkrası ile aynı Kanun"un 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı olarak, temyiz süresinin "tefhimden" itibaren yerine, duraksama oluşturacak biçimde "tefhim veya tebliğinden" itibaren başlayacağının belirtilmesi nedeniyle sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından; sanığın 18.09.2013 tarihli temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hüküm tarihinden önce CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanun"un 7. maddesiyle eklenen cümle dikkate alınarak, sabıkası bulunmayan sanık hakkında CMK’nın 231/6. maddesinde sayılan ölçütler irdelenmeden, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 14/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.