15. Hukuk Dairesi 2019/2357 E. , 2020/1039 K.
"İçtihat Metni"
Davacı .... Müh. Dek. Teks. San. ve Tic. Ltd. Şti. ile davalı ... arasındaki davadan dolayı .... Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 16.02.2017 gün ve 2014/555 E.-2017/66 K. sayılı hükmü düzelterek onayan Dairemizin 03.04.2019 gün ve 2018/3425 E.-2019/1521 K. sayılı ilamı aleyhinde taraf vekillerince karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemiz 03.04.2019 tarih ve 2018/3425 Esas, 2019/1521 Karar sayılı ilamı ile düzelterek onanmış, düzelterek onama ilamına karşı taraflarca süresi içerisinde karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
1-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında tarafların sair karar düzeltme istemlerinin reddi gerekmiştir.
2-Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davacı yüklenici şirket davalıya ait iş yerinde dekorasyon ve mimari işler yaptığını ileri sürerek bedelini talip etmiş; davalı taraf ise sözleşme ilişkisini kabul etmesine karşın, bir kısım makbuzlar sunarak bedelin ödendiğini ileri sürmüştür. Kural olarak ödeme iddiasının ileri sürülmesi ve bu iddiaya ilişkin bir kısım makbuz, havale gibi belge sunulması halinde, ödemenin bu işe ilişkin yapıldığının kabulü gerekir. Bu hususta bir karine mevcuttur. Ancak, bu karinenin aksi ispat edilebilir. Bu hususta ispat külfeti ise, sunulan makbuzların bu işe ilişkin olmadığını ileri süren tarafa aittir. Davacı taraf, davalının sunmuş olduğu ödemeye ilişkin makbuzların iş yerine ilişkin tadilata ilişkin değil de daha önce yapmış olduğu evdeki dekorasyona ait olduğunu ileri sürdüğüne göre ispat külfeti kendisine ait olup, bu iddiasını usulüne uygun yasal delillerle kanıtlaması gerekmektedir.
Mahkemece ispat külfetine ilişkin genel ilke ve kurallar dikkate alınarak, ispat külfetinin bu hususta kime ait olduğu da ilgili tarafa hatırlatılarak sunmuş oldukları protokol görüşmeleri, mail yazışmaları ve diğer deliller değerlendirilmek suretiyle neticesine göre karar verilmesi gerekirken, yanlış ve yanılgılı değerlendirme ile ispat külfeti ters verilerek mevcut kararın verildiği, Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde de kararın bu nedenlerle bozulması gerekirken düzeltilerek onandığı bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından, Dairemizin düzelterek onama ilamının kaldırılarak açıklanan gerekçe ile bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların sair karar düzeltme istemlerinin reddine, 2. bent uyarınca Dairemizin 03.04.2019 tarih ve 2018/3425 Esas, 2019/1521 Karar sayılı düzeltilerek onama ilamının kaldırılarak yerel mahkeme hükmünün taraflar yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 154,30 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya, 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, ödedikleri karar düzeltme peşin harçlarının istek halinde karar düzeltme isteyen taraflara geri verilmesine, 12.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
