Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/1422 Esas 2018/105 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1422
Karar No: 2018/105
Karar Tarihi: 23.01.2018

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/1422 Esas 2018/105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin belirttiği üzere, yargılama giderlerinin sanıktan tahsil edilmesi gereksiz olduğu durumlarda, bu giderlerin Devlet Hazinesi'ne bırakılabileceği söylendi. Kararın sonunda belirtilen kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2015/1422 E. , 2018/105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.