Dikkat veya özen yükümlülüğüne aykırı davranma sonucu tüketilecek şeylere zehir katma veya bozma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/6409 Esas 2020/2345 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ALANYA 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Dikkat veya özen yükümlülüğüne aykırı davranma sonucu tüketilecek şeylere zehir katma veya bozma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
05.07.2012 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle CMK"nın 324/4. maddesine eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” şeklindeki cümle ile yargılama giderlerinin tahsili bakımından 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesine atıfta bulunulduğu, anılan maddede “Yapılacak takip sonunda tahsili imkansız veya tahsili için yapılacak giderlerin alacaktan fazla bulunduğu anlaşılan ve 213 sayılı Kanun kapsamına giren amme alacaklarında 10 Türk Lirasına (10 Türk Lirası dahil), diğer amme alacaklarında 20 Türk Lirasına (20 Türk Lirası dahil) kadar amme alacakları, amme idarelerinde terkin yetkisini haiz olanlar tarafından tahsil zamanaşımı süresi beklenilmeksizin terkin olunabilir. Bakanlar Kurulu, bu tutarları topluca veya ayrı ayrı on katına kadar artırmaya yetkilidir” düzenlemesine yer verildiği, incelemeye konu dosyada, hüküm tarihi itibariyle yargılama giderleri 9,00 TL olarak hesaplamış ise de, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan harcamaların tamamının yargılama giderleri kapsamında olması, dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olması ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılabilmesi, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesinin mümkün olması nedeniyle, ayrıca 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde yer alan “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek...” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, tebliğnamedeki eleştiriye iştirak edilmemiştir.
1)Suç tarihinden sonra 29.12.2011 tarih ve 28157 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Türk Gıda Kodeksi Mikrobiyoloji Kriterleri Yönetmeliği’nin ekinde bulunan gıda güvenilirliği kriterleri arasında "tüketime hazır her türlü et ve sebze yemeği vb." yönünden s.aureusa yer verilmemiş ise de 16/02/2011 tarihli gıda mühendisi bilirkişi tarafından verilen raporda “ilgili ürünün insan sağlığını tehlikeye düşürecek yapıda olduğu” nun belirtilmesi ve TCK’nın 185. maddesinde yenilecek veya içilecek veya kullanılacak veya tüketilecek her çeşit besin veya şeylerin bu suçun konusunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında suça konu edilen pilavda bulunan s.aureusa bakterisinin kişilerin hayatını ve sağlığını tehlikeye sokacak nitelikte olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu veya bu konuda uzman bir kurum ya da kuruluştan rapor alınmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 02/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.