Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12493 Esas 2020/2157 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet



Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında hükmün açıklanmasına sebep olan Alanya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/4 Esas ve 2015/332 Karar sayılı dosyasında suç tarihi olan 02.10.2014 tarihinde de, TCK’nun 86/2 maddesinin uzlaştırma kapsamında olduğu tespit edildiğinden tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1)Müştekinin hazırlıkta ve mahkemedeki anlatımlarında sanığın müştekinin evine gelerek elini ağzına bastırdığını elindeki telefonu alarak evden ayrıldığı şeklinde gerçekleşen eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 149/1-d-h maddesine konu yağma suçunu oluşturması ihtimali karşısında; yargılama yapma yerinin 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun"un 12. maddesine göre Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2)Müştekinin 06.06.2012 tarihli duruşmada zararının giderilmediğini bildirdiği, 07.11.2012 ve 23.01.2013 tarihli duruşmalarda zararının giderildiğini bildirmesine rağmen kovuşturmada zararı giderdiği anlaşılan sanık hakkında TCK’nun 168/2 maddesinin uygulanmaması,
3) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle farklı gerekçe ile tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.