Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8075 Esas 2018/2627 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8075
Karar No: 2018/2627
Karar Tarihi: 14.03.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/8075 Esas 2018/2627 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yargılama sürecinde sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğunu belirleyerek müebbet hapis cezası ve tedavi-deneklik tedbiri kararı verdi. Ancak, tedavi-deneklik tedbirinin infazına ilişkin çıkarılan davetiyenin sanığın bilinen en son adresine değil, Mernis adresine doğrudan tebliğ edilmesi nedeniyle yasaya aykırılık nedeniyle kararın bozulmasına karar verildi. CMK’nın 232/6. maddesine göre başvurulabilecek yasa yolu, süresi, mercii ve başvuru şekli belirtilmediği için sanığın temyizi kabul edilerek kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: CMK’nın 232/6. maddesi, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2013/8075 E. , 2018/2627 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ... Sulh Ceza Mahkemesi ek karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mahkemenin 05/03/2013 günlü gerekçeli kararında; CMK’nın 232/6. maddesine aykırı olarak başvurulabilecek yasa yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin tereddüde yer vermeyecek şekilde belirtilmemiş olması karşısında, sanığın temyizinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulüyle, 04/04/2013 tarihli red kararı kaldırılarak, 05/03/2013 tarihli hükmün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Bolvadin Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin; sanığın 18.02.2009 günü alınan savunmasında belirttiği ve aynı zamanda bilinen en son adresi olan “... Mah.... Sok.No:4 Kat:3 ...” adresi yerine, doğrudan Mernis adresine tebliğe çıkarılarak muhtara edildiği, tebligatın anılan düzenlemeye aykırı ve usulsüz olduğu anlaşıldığından sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.