Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/900 Esas 2014/7439 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Keçiborlu Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 03/10/2013
Numarası : 2012/82-2013/135

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde yazın mirav çavuşu olarak, kışın da belediyenin kaloriferini yakmak suretiyle çalıştığını, emekli olmak suretiyle iş akdini kendisinin feshettiğini ve çalıştığı süre için ödenmeyen yıllık izin, fazla mesai ve tatil alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının çalışması süresince fazla mesai yapmadığını ve tatil haklarını kullandığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının tüm yıl fazla mesai yaptığı ve genel tatillerde dini bayramların ilk günü hariç haftanın yedi günü çalıştığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının kışın resmi kurum olan belediye de sabah 08.00-akşmm 17.00 mesaisine uygun olarak çalıştığı davacı tanıklarının da beyanları ile sabittir. Bu durumda davacının fazla mesai yapmadığı ve tatillerde çalışmadığı açıktır. Yazın ise, sezon alarak tabir edilen Mayıs – Eylül aylarını da içine alan sürede, haftanın 7 günü, dini bayramların ilk günü hariç, 24 saat esasına göre çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ücreti ile hafta tatili ücretini sadece sezonda hak etiği de ortadadır. Buna rağmen tüm sene yönünden hesap yapan hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınmış olması isabetsiz olup bozma nedenidir. Yapılacak iş, yeniden bilirkişi raporu alınarak, sadece sezon süresince hak ettiği alacakların hesaplanmasını sağlamak ve çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
O halde davalılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.