Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3376 Esas 2019/1796 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3376
Karar No: 2019/1796
Karar Tarihi: 19.03.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3376 Esas 2019/1796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen menfi tespit davasına ilişkin olarak verilen kararın temyiz işleminde, davalı vekilinin temyiz isteminin kesinlik nedeniyle reddine, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine ve hükmün onanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Kararda, HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının Ek-Madde 4 ile belirlenen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, davalı vekilinin temyize konu ettiği miktarın kesin olması nedeniyle kararın kesin nitelikte olduğu ifade edilmekte ve temyiz isteminin reddedilebileceği vurgulanmaktadır.

19. Hukuk Dairesi 2017/3376 E. , 2019/1796 K.

"İçtihat Metni"

19. HUKUK DAİRESİ
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

1-5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir.
Davalı vekilinin temyize konu ettiği miktarın 1.175,44 olması nedeniyle 10/03/2016 tarihli karar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.