Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2079 Esas 2019/3384 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2079
Karar No: 2019/3384
Karar Tarihi: 27.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2079 Esas 2019/3384 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi tarafından verilen 2015/2079 E. ve 2019/3384 K. sayılı kararda, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için mahkumiyetinin kesinleştirildiği belirtilmiştir. Temyiz istemi reddedilen sanığın mahkumiyet kararının tebliği konusunda usulüne uygun olmadığı ortaya çıktığından, dosyanın eksikliğinin giderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-Türk Ceza Kanunu (Madde 190) - Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu
-Türk Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu (Madde 223) - Kararların tebliğinde usul أ–nİn uyulması

10. Ceza Dairesi 2015/2079 E. , 2019/3384 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : 1- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
2- Temyiz isteminin reddi
3- İnfaz işlemlerinin durdurulması

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle 20.05.2014 tarihli karar ile yokluğunda mahkûmiyet kararı verildiği, gerekçeli kararın sanığın adresine iki defa tebliğe çıkartıldığı, ilk tebligatın 20.06.2014’te muhtara yapıldığı, ikinci tebligatın 01.09.2014’te sanığa yapıldığı, sanığın da 02.09.2014 havale tarihli dilekçesi ile kararı temyiz ettiği, mahkemenin 10.09.2014 tarihli kararı ile süresinde olmadığı gerekçesiyle sanığın temyiz isteminin reddine karar verdiği, 12.09.2014 tarihinde de kesinleştirme işlemlerini yaptığı, bu arada gerekçeli kararın sanığa 01.09.2014’te tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının mahkemeye ulaştığı, bunun üzerine mahkemenin de 16.09.2014’te infaz işlemlerinin durdurulmasına ve infaz evrakının işlemsiz iadesine karar verdiği, 16.09.2014 tarihli kararın sanığın adresine tebliğe çıkartıldığı ve muhtara tebliğ edildiği, ancak temyiz isteminin reddine dair 10.09.2014 tarihli kararın sanığa tebliğ edilmediği anlaşılmakla, 10.09.2014 tarihli kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilip temyiz dilekçesi vermesi halinde dilekçenin de bu dosya içerisine konulmak suretiyle, eksikliğin giderilmesinden sonra tekrar gönderilmek üzere dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.