Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2539 Esas 2019/3458 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2539
Karar No: 2019/3458
Karar Tarihi: 28.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2539 Esas 2019/3458 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edildi. Mahkeme, sanığa tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamaya karar verdi. Ancak daha önce verilen ceza için tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılmadığı için infazın aynen yapılması gerektiğini belirtip cezayı aynen infaz etmeye karar verdi. Karar, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un ilgili maddelerine uygun olarak itiraz yolu ile incelenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edildi. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası hakkında bilgilendirme yapıldı ancak ayrıntılı bir açıklama yapılmadı.
10. Ceza Dairesi         2017/2539 E.  ,  2019/3458 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm-Karar : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
    b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
    Hükümlü hakkında 12/05/2011 tarihinde 2010/373 esas, 2011/618 karar sayı ile TCK’nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, kesinleşen kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm tekrar edilerek 17/11/2014 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
    5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 17/11/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.