Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2874 Esas 2015/2609 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/2874
Karar No: 2015/2609
Karar Tarihi: 11.11.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2874 Esas 2015/2609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında bir tazminat davası vardır. İlk olarak Gebze 2. İş Mahkemesi, davayı kabul etmiş ancak Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılamada, mahkeme önceki kararda direnmiştir ve bu direnme kararı da temyiz edilmiştir. İş mahkemelerine yapılan temyiz başvuruları için usul ve işlemlerde 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun hükümleri uygulanmaktadır. Bununla birlikte, iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamaktadır, ancak HUMK'nın temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm yoktur. Bu nedenle, temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi gerekmektedir. Ancak, davalı vekillerine ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz dilekçesinin davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmesi gereklidir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi,

Hukuk Genel Kurulu 2015/2874 E. , 2015/2609 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gebze 2. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 25/12/2012 gün ve 2012/326 E. 2012/711 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi"nin 07/05/2013 gün ve 2013/2622 E. 2013/8376 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekillerine ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE,

11/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.