Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2882 Esas 2015/2610 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/2882
Karar No: 2015/2610
Karar Tarihi: 11.11.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2882 Esas 2015/2610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, ilk karar kısmen kabul kısmen reddedildi. Dava temyiz edildikten sonra Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından bozuldu. Ancak yeniden yapılan yargılama sonucunda, ilk kararda direnilerek davalı vekili tarafından temyiz edildi. İş mahkemesi kararlarına karşı temyiz süresinin belirlenmesi hakkındaki kanun maddesi açık değildi. Mevcut uygulama iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanımamaktadır. Ancak Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun hükümleri uygulanarak temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir. Buradan hareketle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşıldı. Temyiz dilekçesinin tebliğ edilmesi ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, dosyanın mahkemeye geri çevrilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi,

Hukuk Genel Kurulu 2015/2882 E. , 2015/2610 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 11.İş Mahkemesince davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen 28/09/2011 gün ve 2008/100 E. 2011/383 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9 .Hukuk Dairesi"nin 03/07/2014 gün ve 2012/21510 E. 2014/23319 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.

S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 11/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.