Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1247 Esas 2019/3494 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1247
Karar No: 2019/3494

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1247 Esas 2019/3494 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu bulduğu bir kişinin tedavi denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyetine karar verdi. Ancak, tebligatın doğru şekilde yapılmadığı için sanığın davete uymadığının kabul edilemeyeceği belirtilerek hüküm bozuldu. Kanunun 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi gereğince tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata uygun olmadığı durumlarda, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10., 21. ve 35. maddeleridir.

10. Ceza Dairesi 2018/1247 E. , 2019/3494 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin; sanığın 11.06.2010 tarihli celsede belirttiği ve aynı zamanda bilinen en son adresi olan “...” adresine tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın sanığın belirtilen adresten taşındığı gerekçesiyle iade edildiği, iade üzerine aynı zamanda mernis adresi olan bu adrese Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken, kararın aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesine göre 12.10.2010 günü tebliği usulüne uygun olmadığından usulüne uygun yapılmış bir tebligatın bulunmaması nedeni ile sanığın davete uymadığının kabulü mümkün olmadığından, hakkındaki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 28.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.